Vorstelijk gewinkeld bij … Zeister Warenhuis en Esko

Asta Diepen Stöpler

In deze serie blikken betrokkenen terug op winkels die hun stempel drukten op Zeist. Trudy en Wim Esko - Vijgen vertellen over Zeister Warenhuis en Esko Duikcentrum.

Zeist – “Na de oorlog openden mijn ouders Truus en Wout Esko Het Zeister Warenhuis: een winkel in huishoudelijke artikelen en galanterieën. Servies, vazen en huishoudtextiel vonden gretig aftrek en later ook technisch speelgoed zoals autobanen en treinen. De zaken gingen zo goed dat het pand ernaast bij de winkel getrokken is. De bakfiets maakte plaats voor een heuse bestelauto.
Ik (dochter Trudy) werd medeaandeelhouder en assisteerde bij inkoop, verkoop en etalageverzorging. In 1960 trouwden Wim en ik. We namen in 1968 de winkel over.
Door schade en schande wijs geworden letten we heel goed op als schoolkinderen in groepjes de winkel binnenkwamen. Ze moesten de handen in de zakken houden, maar toch zaten hun mouwen vol speelgoed en andere interessante artikelen. Op een dag kwam een schooljuffrouw met een tas vol de winkel binnen. Ze zei hevig ontdaan: ‘Zoekt u maar uit wat uit deze winkel afkomstig is. Die rotjochies stelen alles wat ze te pakken kunnen krijgen. Ik ben het goed zat met die snotapen. Ze mogen van mij geen winkel meer in.’
Het ging goed, maar de concurrentie van grootwinkelbedrijven nam wel toe. Wij besloten in 1972 te specialiseren in de nieuwe sport uit Amerika: surfen. We openden een nieuwe afdeling voor duikmaterialen en richtten Duikteam Poseidon op. Enkele jaren hadden we een groothandel in duik- en surfbenodigdheden. De surfmarkt werd al snel een vechtmarkt en daarom sloten we in 1990 de groothandel.
De duiksport is vanaf 2000 onze hoofdactiviteit. Naast sportbenodigdheden verzorgen we vanaf 2000 ook duiklessen en -tochten in binnen- en buitenland. We leveren duikmateriaal aan geheime eenheden. In deze hoedanigheid gaat Esko-materiaal over de hele wereld.

Ook Marco Borsato is klant van ons. Hij is fanatiek duiker en onderwaterfotograaf. Jack en hij stonden ooit samen in de roddelbladen. Het leuke is dat er van de verhalen in deze bladen nooit iets waar was. Bij een recent concert in Utrecht riep Marco dat zijn duikleraar- Jack - in de zaal aanwezig was. Jack voelde zich vereerd.”