Volleybalsters in promotieklasse: Cito moet flink aan de bak

ZEIST De volleybalsters van Cito zijn het nieuwe seizoen begonnen in de promotieklasse. Met één training in de week moet coach Robbert-Jan Kip (52) de Zeister ploeg in veilige haven loodsen.

In het dagelijks leven is Robbert-Jan Kip verandermanager bij een grote bank. De verleiding om paralellen te trekken met het trainerschap van een volleybalteam zijn groot, al heeft Kip daar zo zijn twijfels over. ,,Veranderingen op het werk worden vaak bepaald door de markt of, in het geval van een bank, door een externe toezichthouder”, vertelt de coach in de kantine van sporthal De Koppeling in Zeist.
,,Die veranderingen zijn niet altijd leuk. Sporten, en zeker op amateurniveau, doen mensen voor hun plezier. Dat is wel iets om rekening mee te houden. Daarin heb je dan wel weer te maken met het proces hoe een team een team wordt.”\

SUCCES 

Ruim een jaar geleden stapte de trainer uit Maarssen in bij het eerste vrouwenteam van Cito. Meteen boekte Kip succes met zijn ploeg. Ze pakten de titel en promoveerden via een driekamp naar de promotieklasse. ,,Daarna gingen we de zomerstop in. Een deel ging beachvolleyballen, een ander deel deed niks in de zomer. Dat is ook prima. Twee vrouwen stopten vanwege langdurige blessures aan knie en kuit. Jammer, want het team was goed op elkaar ingespeeld, maar gelukkig kregen we er ook twee speelsters voor terug.”
Cito, dat ondertussen drie competitiewedstrijden achter de rug heeft, kreeg namelijk versterking van Mirron Vos en Alke Nijboer. Laatstgenoemde kwam over van het Utrechtse Switch, met Vos werkte Kip eerder samen bij Maarssen en komt uit zijn netwerk. Toen zij naar Zeist verhuisde, was het contact snel gelegd. De coach verwacht in de loop van het najaar Anne Boertien terug die zwanger was en op de terugweg is. Kip: ,,We moeten aan de bak tegen teams die al goed op elkaar zijn ingespeeld. Dat is nogal wat werk.”
Niet dat Kip daar tegenop ziet, maar hij merkt dat in de promotieklasse het tempo hoger is en de tegenstanders duidelijk meer kwaliteit hebben. Daar staat tegenover dat Cito één keer in de week traint.
,,Dat wist ik overigens toen ik hier kwam. Het betekent vooral dat alle onderdelen tijdens die ene training moeten langskomen. Bij volleybal heb je zes onderdelen: service, opvang, spel verdelen, aanvallen en geblokkeerd of verdedigd worden. Daarnaast is volleybal een teamsport, dus bootsen we met zes spelers een wedstrijd na. We maken afspraken over wie de bal opvangt als die rechts, links of voorin het veld komt. Ik heb daar één training in de week voor.”
Kip ziet daarin een landelijke trend in het volleybal. ,,Mensen hebben een drukke agenda, jonge kinderen, andere hobby’s en hun werk.” Klagen doet hij niet. Liever richt de coach zich op lijfsbehoud met Cito. ,,Volgend seizoen komt er een klasse bij. De eerste vier promoveren, de onderste speelt een beslissingswedstrijd tegen de nummer vijf uit de eerste klasse. Ik schat ons in de middenmoot in. Dan doen we het gewoon heel goed. De vrouwen vinden dat ook. Zij snappen dat je met één training in de week niets in de hogere divisies hebt te zoeken.”